Pleasende trainers? Weg kwaliteit!

Wat bepaalt de kwaliteit van een goede trainer? Afwijken van een programma wanneer de groep daarom vraagt? Op een flexibele manier de doelen van de trainingsdag halen? De zaken bespreekbaar kunnen maken? Complimenteren en confronteren waar nodig? Of de goede evaluatie?

Dat laatste vaak. Helaas. Want als ervaren trainer (die nogal wat trainers en coaches heeft opgeleid) merk ik dat evaluaties erg op vooral jonge trainers kunnen drukken. Van hen wordt verwacht dat ze iets losmaken, dat de manager zelf niet voor elkaar krijgt. En dat moeten ze dan ook nog zo doen, dat de mensen een positief oordeel over ze hebben aan het einde van de dag.

Bijvoorbeeld: ze moeten de mensen duidelijk maken dat ze hun werk beter moeten doen, maar wel zo dat die daar een prettig gevoel bij krijgen. Opdrachtgevers zeggen vooraf wel eens: pak ze maar flink aan. Maar dat zie je terug in de deelnemersevaluatie. En op die evaluatie wordt een trainer uiteindelijk toch beoordeeld.

Zelf hanteer ik andere criteria. Als een trainer een groep (terecht) prikkelt, dan kan dat tot een negatieve evaluatie leiden. Ik heb ooit iemand gezien die een groep confronteerde met hun jolige gedrag. De trainer ging over opvang van collega’s na ernstige agressiegevallen. De jolige groep vond de trainer ‘helemaal niks’. Wel waren ze zich bewust geworden van hun gedrag aan het einde van de dag.

De evaluatie was uiterst matig, maar de trainer heeft naar mijn mening een geweldige prestatie geleverd.